İspanya Anayasa Mahkemesi, Ekim ayında Perez Gonzalez v Alcaliber SA davasında çığır açıcı bir karar vererek, şirketlerin çalışanların uygunsuz davranışlarına ilişkin yürütülen soruşturmaların bir parçası olarak, metinler ve e-postalar da dahil olmak üzere şirketin BT kaynakları üzerinden gerçekleştirdiği iletişimlere erişebileceğine ve bunları izleyebileceğine hükmetti.
Alcaliber, Perez Gonzalez'i rakiplerine ticari sırlar sağladığı için işten çıkardı. Şirket, çalışanın şirket e-postalarına ve dizüstü bilgisayarın sabit diskine, çalışana karşı bir yanlış yapma şüphesi nedeniyle noter huzurunda erişti ve böyle bir adım, işten çıkarma gerekçelerini doğrulamak için atıldı. 2007 ve 2008 tarihli e-postalar, şirketin çalışanının bir önceki yılın haşhaş mahsullerine ilişkin bilgileri şirketin hesabından şirketin bir rakibine ifşa ettiğine dair şüphelerini doğruladı.
Çalışan, haksız fesih gerekçesiyle işten çıkarılmasına itiraz etti ve hatta e-postaların kendisine karşı delil teşkil edecek kadar geçerli olmadığını, İspanyol Anayasası'nın 18. Maddesi'nin bir parçası olarak iletişim sırasında gizlilik ve mahremiyet hakkına sahip olduğunu belirterek reddetti. Ancak anayasa mahkemesi, çalışanın şirketin e-posta hesabını kullanırken veya işyerinde izlemenin öngörülebilir olduğu diğer iletişimlerde gizlilik konusunda makul ve haklı bir beklentisi olmadığına karar verdi. Ayrıca, şirketin toplu sözleşmesinde, şirketin sahip olduğu iletişim ağlarının iş ile ilgili olmayan nedenlerle kullanılamayacağı da belirtildi. Bu nedenle mahkeme, bu temelde, Madrid İş Mahkemesi ve Yüksek Mahkemenin görevden alınmasını onaylamaya çalışması.
İspanyol anayasa mahkemesi, şirket için gizli olan bilgilerin paylaşılmasının ciddiyetini göz önünde bulundurarak işten çıkarmayı orantısız olarak görmedi. Mahkeme ayrıca şirketin, çalışanların yaptıkları ihlallerle ilgili şüphelerini doğrulamak için iletişimlerini izlemesine izin verilmesi gerektiğine karar verdi çünkü bu gibi durumlarda işten çıkarma için kanıt sağlamak için izlemeye ihtiyaç duyulmaktadır.
Bu davayı göz önünde bulundurarak, işverenler ve çalışanlar gizlilik ve mahremiyet hakkının kesinlikle çok hassas bir konu olduğunu ve dikkatle ele alınması gerektiğini öğrenmelidir. Yapılabilecek en iyi şey, işverenlerin çalışanlarına açıkça açıklamaları gereken kapsamlı politikalar getirmeleri, işyerindeyken eylemlerinin farkında olmalarıdır. İlgili her iki taraf da konuyu eşit bir şekilde ele aldığında, bu ve diğer ciddi sorunlar önlenebilir. Bir davayı mahkemeye taşımak daha uzun sürebilir ve hem işvereni hem de çalışanı bitkin bir durumda bırakabilir, bu yüzden her iki taraf da birlikte çalışmalıdır. İşverenler bu tür politikaları açıkça belirterek kendilerini güvende tutabilir ve çalışanları bu tür politikaların varlığından haberdar ederek onlar da buna göre davranabilirler.
